Մխիթար Սեբաստացի կրթահամալիր պետական քոլեջ, 3-1 կուրս
Այսօր առավոտյան ուսուցիչ Տիգրանի և Հեղինեի հետ այցելեցինք կարմիր բլուր, վայրը շատ հետաքրքիր էր, մեր ուղեկցորդը մեզ պատմեց հնավայրի հետևում ընկած ամբողջ պատմության մասին և ցույց տվեց բոլոր գեղեցիկ պատմական իրերը, որոնք հայտնաբերվել են պեղումների ժամանակ։
Կարմիր բլուրից հետո այցելեցինք Շենգավիթի հնավայրը, որը փոքրիկ, բայց հետաքրքիր թանգարան էր
Այսօր մենք այցելեցինք Կոտայքի Առինջ գյուղ մեր զբոսաշրջության/երկրագիտության ուսուցիչներ ընկեր Տիգրանի և ընկեր Արփիի հետ։ Սկզբում այցելեցինք «Լևոնի աստվածային գետնափոր» թանգարանը, թանգարանը պատմում է Լևոնի մասին, ով աշխատում էր ցորենի/կարտոֆիլի նկուղի վրա, որը գետնի տակ էր ավելի քան 20 տարի, բայց դրա փոխարեն նկուղը դառնում է Լևոնների ամենամեծ քարանձավային արկածը: Լևոնի աստվածային գետնափորը բաղկացած է յոթ հարկից՝ Լեւոնի տան տակ։ Այն ներառում է առանձին սենյակներ և սրահներ։ Վրա վրա կան հետաքրքիր փորագրություններ
պատերը. Այս բոլոր փորագրությունները մուգ նարնջագույն գույնի են: Այս զարդերը դարձնում են քարանձավն էլ ավելի գրավիչ է։
Թանգարանից հետո մենք շարունակեցինք շրջել Առինջում և այցելեցինք Խաչքարաշտրամում, որը մի գերեզման էր՝ լի հին խաչքարերով, որոնք լի էին պատմությամբ։
Ընկեր Տիգրանն օգնեց մեզ ավելի շատ հասկանալ խաչքարերի նախշերի և փորագրությունների մասին, ես պարզեցի, որ խաչքարերի մեծ մասում հայերեն տառերը միաձուլվում են իրար՝ ստեղծելով մի ամբողջ բառ ընդամենը մեկ տառի մեջ:
ավելի մեծ ու բարձր խաչքարերում ընկեր Տիգրանը մեզ պատմեց, թե ինչպես են այդ խաչքարերը բաժանված 3 մասի, խաչքարի ամենաներքևի մասը աշխարհն է, միջին մասը (որը զբաղեցնում է ամենամեծ տարածքը) քրիստոնեությունն է, իսկ վերևի մասը. հավերժական կյանք/դրախտ է: Խաչքարերի նախշերի մեծ մասը, հատկապես նրանք, որոնք ունեն ընդամենը 1 գիծ, որը գնում է բազմաթիվ ուղղություններով, նշանակում է հավերժություն: Դա շատ գեղեցիկ հպում է խաչքարերին և հայոց պատմությանը
Խաչքարաշտրամից հետո այցելեցինք Առինջ գյուղի Կարմրավոր եկեղեցին և Գետագել գյուղի Սուրբ Նշան եկեղեցին։
Today we visited to Arinj village in Kotayk with our tourism/geoscience teachers friend Tigran and friend Arpi. First we visited “Levon’s divine underground” Museum, the museum tells the story of caver Levon working on a wheat/potato cellar that was underground for more than 20 years, in which the cellar ends up being Levons biggest cave adventure. Levon’s Divine Underground consists of seven floors beneath Levon’s home. It
includes separate rooms and halls. There are interesting carvings on the
walls. All of these carvings are in dark orange color. These decorations make
the cave even more attractive.
after the museum we continued wandering around in Arinj, and visited Khachkarashtram, which was a graveyard full of old khachkars that were filled with history.
Friend Tigran helped us understand more about the patterns and carvings on khachkars, i found out that in most khachkars Armenian letters are merged into each other, creating a whole word within just one letter.
in bigger and taller khachkars friend Tigran told us about how those khachkars are seperated in 3 parts, the very part bottom of the khachkar is the world, the middle part of it (which takes up the biggest space) is christianity, and the top part is eternal life/heaven. most patterns in khachkars, especially the ones that have only 1 line going in many directions, mean eternity. It’s a very beautiful touch to khachkars and Armenian history
After Khachkarashtram we visited the red church (Կարմրավոր եկեղեցի) of the Arinj village and the Surb Nshan church of Getagel village
Հունիսի 2-ին մենք ուղևորություն ունեցանք դեպի Երևանի տարբեր թանգարաններ և պատկերասրահներ։
Առաջինը մենք գնացինք Հայաստանի բնության պետական թանգարան (ՀԲՊԹ)
Այս թանգարանը հիմնադրվել է 1952 թվականին, թանգարանում առկա են 6հազարից (և ավելի) ցուցանմուշներ! Հավաքածուն ցուցադրում է մեր երկրի բնության յուրահատկություններն ու ընդերքի հարստությունը։ Ներկայացված են կաթնասունների, թռչունների, սողունների, ձկների, միջատների գծանկարներ և այլն։ Թանգարանը գտնվում է Երևանի կենտրոնում Տիգրան Մեծ 34 հասցեում։ Ինձ շատ դուր եկան արագիլները, արծիվները և այլ մեծ թռչունները, բայց միայն կարողացա նկարել գունավոր և կոի ձկներին։
Ապա այցելեցինք Երևանի պատմության թանգարանը (ԵՊԹ), որը ինձ շատ դուր եկավ։
Այս թանգարանը հիմնադրվել է 1931 թվականին, թանգարանում առկա են ավելի քան 89700 ցուցանմուշ, որոնք պահպանում և ներկայացնում են մայրաքաղաքի հնագույն ժամանակներից մինչև մեր օրերի հոգևոր և հետաքրքիր մշակույթը ընդհամենը 3 բաժիններով։ Թանգարանում մենք ծանոթացանք մեր մայրաքաղաքի պատմության հետ։
Իմ մոտ տպավորվեցին առաջին և երկրորդ բաժինները և նրանց ցուցանմուշները։
Մեր թվարկությունից առաջ 5-6երորդ դարերում Վանի թագավորությում կայն ավելի քան 100 Աստվածներ, առաջին նկարում պատերազմի Աստծու, Թեիշեբաի պոքր արձանիկն է, այն ցուլ է, քանի որ ցուլը այդ Աստծո խորուրդանիշն էր։ Երկրորդ նկարում նույնպես Թեյշեբա Աստծո պոքր արձանն է, պեղումների ժամանակ այս արձանիկը 1941 թվականին հայտնաբերել է Բորիս Պեատռովսկին և հենց այդ նույն օրը սկսվել է Հայրանեկան մեծ պատերազմը, Պատերազմի Աստծու արձանիկի գտնվելու փաստը կապել են հենց պատերազմի մեկնարկի հետ։
Բարեկենդանի խորուրդանշի մի մաս, Ակլատիզ ով նաև պաս պապիկի (մեծ պահքի) օգնականն է, Ակլատիզին կաղում էին խոհանոցի առաստաղից, Ակլատիզի ոտքերից կաղում էին սողը և վրան ամրացնում էին 7 փետուր որոնք խորուրդանշում էին մեծ պահքի 7 շաբաթները, երբ մեկ շաբաթ ացնում էր պոկում էին մեկ փետուր։ Իսկ Ակլատիզից կաղված քարերը պատժանքի միջոց է, ասելով “Ակլատիզը քեզ կպատժի կծու կարմիր պղպեղով և բերանտ կայրի եթե խախտես պահքի կանոնները”
Այլ նկարներ։
Երևանի պատմության թանգարանից հետո այցելեցինք Հայաստանի ազգային պատկերասրահ (ՀԱՊ) որտեղ դիտեցինք չափազանց նկարչություններ Եվրոպահայ/Հայ նկարիչների կողմից։ Այն հիմնադրվել է 1921 թվականին, հայկական կերպարվեստի հավաքածուով՝ աշխարհի ամենամեծ թանգարանն է, ունենալով 56 պատկերասրահ։ Հայկական արվեստը ներկայացնում է 6-20-րդ դարերի հայկական գեղանկարի զարգացումը, նրա ոճական ողջ բազմազանությունը, ինչպես նաև առանձին վարպետների գործեր։
Այս նկարը կոչվում է “Լողափին” նկարել է Կարապետ (Շառլ) Ադամյանը և նկարել է յուղաներկով, նկարում իր թոռնիկն է։
Այլ նկարներ։
Սա նկարել է Սեդրակ Առաքելյանը 1934 թվականին, Այն կողվում է “Ախթալայի հանգստի ունը”
Սեպտեմբերի մեկին , ես և ավագ դպրոցից մի քանի աշակերտներ որոշեցինք գնալ դեպի ջրվեժ Թռչկան ընկեր Ջուլիի հետ, վաղ առավոտյան երթուղայնով շարժվեցինք դեպի Շիրակամուտ գյուղ, ճանապարհին կանգ առանք, որպեսզի հանգստանանք և շարունակեցինք, երբ հասանք Շիրակամուտ գյուղ բեռնատարով բարձրացանք, սկզբիգ ընդանրապես չեինք ցանկանում բեռնատարով գնալ բայց այն շատ զվարճալի էր, նաև մեր տրամադրությունը շատ բարձրացրեց: Հասանք գետի մոտ, այնտեղ նստեցինք և Քոլեջի անդամների հետ հանգստացանք ապա մի քանի րոպե հետո գնացինք ջրվեժի մոտ:
Առաջին անգամ էի այնտեղ, Ջրվեժը շատ գեղեցիկ էր, ջուրը գոլ էր և այնտեղ լիքը ջրով խաղացինք, ոմանք լողանում էին ոմանք ցատկում ջրի վրաով, շատ հետաքրքիր անցավ և ինձ այնտեղ շատ դուր եկավ: Օրվա երկրորդ կեսին արդեն շարժվեցինք և բեռնատարում շատ ժվարճացանք: Այնտեղ հոյակապ անցավ, ամեն ինչ իր գեղեցկություննը ուներ:
Գայանե Սաֆարյան 